از موارد مصرف داروی دوکسپین تا عوارض آن؛
دوکسپین Doxepin یک داروی ضدافسردگی سه حلقه‌ای است که برای درمان افسردگی، اضطراب و مشکلات خلقی دیگر تجویز می‌شود. این دارو با تنظیم برخی از مواد شیمیایی مغز، مانند انتقال‌دهنده‌های عصبی، بهبود خلق، کاهش اضطراب و تنش و بهبود خواب و افزایش سطح انرژی افراد را فراهم می‌کند.
موارد مصرف دوکسپین کدامند؟
دوکسپین اثرات آنتی موسکارینی متوسط و اثرات سداتیو شدیدی دارد و سروتونین را مهار می‌کند. در درمان افسردگی، دوکسپین به صورت هیدروکلرید از طریق خوراکی تجویز می‌شود. دوز اولیه آن 75 میلی‌گرم روزانه است و بسته به پاسخ بالینی، تنظیم می‌شود. در بیماران مسن، دوز شروعی 10-50 میلی‌گرم پیشنهاد می‌شود. دوکسپین همچنین به صورت تزریق داخل عضلانی و وریدی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
چگونگی اثرگذاری داروی دوکسپین
دوکسپین یکی از داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای است که از دسته‌ی اولین داروهای ضدافسردگی تولید شده به شمار می‌رود. این داروها، با عوارض کمتر به طور کلی جایگزین شده‌اند، اما در موارد خاص ممکن است برای برخی افراد گزینه مناسبی باشند، به ویژه زمانی که سایر درمان‌ها نتیجه ندهند.
همچنین پیشنهاد می‌شود مقاله آیا می‌دانستید قطع ناگهانی قرص‌های اعصاب چه عوارضی دارد؟ را نیز مطالعه نمایید.
مکانیزم عمل دقیق دوکسپین در درمان افسردگی و اضطراب مشخص نیست، اما احتمالاً با مسدود کردن جذب مجدد نوراپی‌نفرین، یک پیام‌رسان شیمیایی که بر خلق و خوی تأثیر می‌گذارد، در مغز عمل می‌کند. این موضوع موجب بالا بردن سطح نوراپی‌نفرین در بدن می‌شود که به بهبود خلق و خوی کمک چشمگیری می‌کند.
روش مصرف کپسول دوکسپین به چه صورت است؟
قبل از شروع مصرف کپسول دوکسپین، حتماً بروشور دارویی داخل بسته را به دقت مطالعه کنید. این بروشور اطلاعات جامعی را درباره‌ی دارو فراهم می‌کند و شما را از عوارض جانبی ممکن آگاه می‌سازد:
- ممکن است پزشک شما با دوز کم شروع کند و سپس آن را افزایش دهد.
- در صورت داشتن سؤالات مرتبط با مصرف دارو، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.
- در دوره درمان، دارو را کامل مصرف کنید و از مصرف بیش از مقدار تجویز شده پرهیز کنید.
- اگر در چند هفته اول احساس بهبودی نداشتید، درمان را ادامه دهید و به پزشک خود مراجعه کنید.
- از قطع ناگهانی مصرف کپسول دوکسپین پرهیز کنید و همواره قبل از قطع دارو با پزشک خود مشورت کنید.
- در صورت فراموشی دوز، آن را مصرف کنید، اما اگر زمان دوز بعدی فرا رسیده باشد، دوز فراموش شده را کنار گذاشته و به برنامه مصرف دارو ادامه دهید.
- دوز و مقدار کپسول دوکسپین برای هر فرد متفاوت است، بنابراین باید دارو را دقیقاً به همان شکلی که پزشک تجویز کرده است مصرف کنید و از تغییر در دوز خودداری کنید.
بررسی عوارض جانبی کپسول دوکسپین
مصرف کپسول دوکسپین ممکن است باعث بروز عوارض جانبی شود، اما بسیاری از افراد هیچ عارضه‌ای ندارند و گاهی این عوارض پس از مدت کوتاهی از مصرف از بین می‌روند. در صورت ظهور هر یک از علائم زیر، به روانپزشک مشاوره بدهید:
- گیجی
- خارش پوست
- ضربان قلب تند
- سردرد و سبکی سر
- گر گرفتگی و تعریق
- مشکل در دفع ادرار
- تاری دید و زنگ گوش
- اسهال، تهوع و استفراغ
- تغییر در عملکرد جنسی
- احساس خواب آلودگی
- خستگی، ضعف و لرزش
- خشکی دهان و اختلال چشایی
- عدم تمرکز، استرس و اضطراب
- تغییر وزن و افزایش اشتها در فرد
چگونه مصرف قرص دوکسپین را قطع کنیم؟
در صورتی که به مدت طولانی از داروی دوکسپین استفاده کرده‌اید، نباید به طور ناگهانی مصرف آن را قطع کنید، زیرا می‌تواند عوارض جانبی را ایجاد کند. علائم ترک ناگهانی دوکسپین ممکن است شامل حالت تهوع، سردرد و خستگی باشد. بهتر است دوکسپین را به تدریج قطع کنید و در صورت عدم نیاز بالینی به این دارو، آن را قطع کنید. حتی با کاهش تدریجی دوز، برخی از علائم ترک ممکن است در 5 روز اول نمایان شوند.
در چه مواردی نباید از داروی دوکسپین استفاده کرد؟
در موارد زیر میبایست از مصرف داروی دوکسپین خودداری کرد:
- اگر حساسیت مفرطی نسبت به دارو دوکسپین دارید، باید از مصرف آن پرهیز کنید.
- اگر گلوکوم با زاویه باریکی که تاکنون درمان نشده است دارید، استفاده از دوکسپین مناسب نیست.
- در صورت وجود احتباس شدید ادرار، استفاده از دوکسپین باید با دقت و توسط پزشک مورد بررسی قرار گیرد.
- اگر در عرض 14 روز گذشته از مهارکننده‌های MAO استفاده کرده‌اید، باید قبل از شروع دوکسپین با پزشک مشورت کنید.
سخن پایانی
دوکسپین یکی از داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای بشمار می‌رود که در درمان درد مزمن موثر است و در دوزهای پایین به عنوان داروی خواب‌آور استفاده می‌شود. این دارو اثر مثبتی بر روی رسپتورهای هیستامینی دارد که به این دلیل جهت درمان بی‌خوابی موثر است. دوکسپین یک داروی نسبتاً جدید است که با داروهای دیگر کمتر تداخل دارد. در دوزهای استاندارد، برای درمان افسردگی تجویز می‌شود، در حالی که برای مشکلات خواب و بی‌خوابی از دوز کمتر آن استفاده می‌شود. به طور معمول روانپزشکان این دارو را برای درمان بی‌خوابی یا بیدار شدن‌های مکرر در سالمندان تجویز می‌نمایند.
دیدگاه شما