همه چیز درباره کمبود ویتامین‌ها و بروز استرس؛
استرس می‌تواند به بدن صدمات جدی وارد کند و باعث تنش عضلانی، ناراحتی معده و مشکلات خواب شود. استرس و اضطراب همچنین ریسک ابتلا به بیماری‌های فشار خون، بیماری قلبی، چاقی و دیابت را افزایش می‌دهد. اما کدام ویتامین‌ها و مواد مغذی نقصان استرس را ایجاد می‌کنند و برای کاهش استرس، بهتر است چه مکمل‌ها یا مواد غذایی مصرف کنیم؟
استرس چیست؟
استرس یک واکنش طبیعی برای بدن انسان است و به واسطه طراحی بدن، به راحتی تجربه می‌شود. هنگامی که با عوامل استرس‌زا روبرو می‌شویم، بدن و ذهن ما پاسخ می‌دهند. این پاسخ فیزیکی و ذهنی برای تطبیق با شرایط جدید مفید است.
استرس در برخی موارد می‌تواند مفید باشد و ما را پر انرژی و هوشیارتر کند تا با عوامل خطرناک مواجه شویم. به عنوان مثال، استرس می‌تواند در زمان آزمون‌های مهم، تلاش واقعی‌تری از ما بخواهد و احتمالاً موفقیتمان را بیشتر کند. اما استرس مشکل‌ساز می‌شود که بتواند به‌طور منظم کنترل نشود و ما امکان استراحت و آرامش را از دست بدهیم.
آیا میان کمبود ویتامین و استرس ارتباط مستقیم وجود دارد؟
ممکن است به ذهن شما برخی سوالات مثل "آیا کمبود ویتامین می‌تواند به استرس منجر شود؟" خطور کند. اما واقعیت این است که ویتامین‌ها و استرس ارتباطی مستقیم ندارند. اما دلیلی وجود دارد که این سوال مطرح شود. انتقال دهنده‌های عصبی، که پیام‌های شیمیایی را به سلول‌های بدنمان منتقل می‌کنند، نیاز به آمینو اسیدها دارند. از بین 20 آمینو اسید موجود در بدن، وجود 9 تا از آن‌ها ضروری هستند و باید از طریق مواد غذایی به بدن تأمین شوند.
کمبود کدام ویتامین موجب بروز استرس می‌شود؟
در ادامه به بررسی مهم‌ترین ویتامین‌ها و ارتباط آن‌ها با استرس خواهیم پرداخت:
منیزیم
منیزیم، یک ماده معدنی قوی است که به عنوان یک آرامش‌بخش برای بدن عمل می‌کند. کمبود منیزیم ممکن است منجر به استرس، افسردگی و اضطراب شود. منیزیم یک جزء ضروری در بدن ما است و کمبود آن در افرادی که رژیم غذایی سالم و متعادل ندارند، رخ می‌دهد. افرادی که بیش از حد از غذاهای فرآوری شده، نمک، قند و کافئین استفاده می‌کنند، با کمبود منیزیم مواجه می‌شوند.
سلنیوم
مواد معدنی برای حفظ سلامت بسیار حائز اهمیت هستند. سلنیوم نقش مهمی در حفظ سیستم ایمنی، عملکرد تیروئید، بارداری و فرآیندهای ضروری دیگر در بدن ایفا می‌کند. کمبود سلنیوم می‌تواند منجر به اختلالات در وضعیت ایمنی بدن شود و در برخی موارد می‌تواند باعث بروز بیماری‌های خود ایمنی، دیابت، سرطان و حتی مرگ شود. مطالعات همچنین نشان داده‌اند که کمبود سلنیوم با افسردگی و حالات منفی در ارتباط است.
زینک
زینک به بهبود عملکرد مغز و تقویت آن کمک می‌کند. همچنین، این ماده معدنی قادر است سیستم عصبی مرکزی و جانبی را فعال نماید و در تعادل هورمون‌ها نقش حائز اهمیتی داشته باشد. کمبود زینک می‌تواند منجر به افسردگی، اضطراب، اختلالات در رفتار و حتی اسکیزوفرنی شود.
همچنین پیشنهاد می‌شود مقاله مهم‌ترین عوارض مصرف فولیک اسید را نیز مطالعه نمایید.
ویتامین B
ویتامین‌ها بدن را به عنوان سوخت تغذیه می‌کنند و انرژی بدن را حفظ کرده و ترمیم سلول‌های آسیب دیده را تسهیل می‌کنند. آن‌ها نقش بسیار مهمی در حفظ سلامت و عملکرد صحیح قسمت‌های مختلف بدن دارند و تأثیر قابل توجهی در سیستم ایمنی بدن، گوارش، سلامت و همچنین جریان خون و خواب مناسب دارند. به‌ویژه، ویتامین‌های گروه B نقش اساسی را در سلامت ذهن، کاهش استرس، و پیشگیری از کاهش حافظه ایفا می‌کنند. کمبود ویتامین B ممکن است منجر به افسردگی، اضطراب، فوبیا و سایر اختلالات عصبی شود.
ویتامین سی
اگرچه ویتامین C به خاطر خواص آنتی‌اکسیدانی برای تقویت سیستم ایمنی بدن معروف است، اما کمبود آن می‌تواند منجر به ایجاد استرس و اضطراب شود. هنگامی که بدن با استرس و اضطراب مواجه می‌شود، سطح ویتامین C به طور طبیعی در بدن کاهش می‌یابد. در واقع، هرچه سطح هورمون کورتیزول بالا رود، مقدار ویتامین C در بدن کمتر می‌شود. بنابراین، با مصرف مقادیر مناسب ویتامین C یا مکمل‌های حاوی ویتامین C، می‌توانید به طور قابل توجهی استرس را کاهش دهید. مرکبات، انواع توت، کلم بروکلی و فلفل قرمز از جمله منابع غنی ویتامین C هستند.
اسیدهای چرب امگا 3
اسیدهای چرب امگا 3 از بهترین ویتامین‌ها برای کاهش التهابات در بدن و حفظ سلامتی مغز و سیستم عصبی به شمار می‌روند. بر اساس یک تحقیق در این زمینه، مصرف اسیدهای چرب امگا 3 بهبود خلق و خو را ارتقا می‌دهد و استرس را کاهش می‌دهد. منابع غنی اسیدهای چرب امگا 3 شامل لوبیا و باقلا، آووکادو، کدو حلوایی، گردو، تخمه کدو، سویا، برنج قهوه‌ای، انواع ماهی چرب، تخم مرغ، روغن کلزا و اسفناج و کاهو هستند.
سخن پایانی
استرس و اضطراب به یکدیگر وابسته هستند و در یک حلقه بی‌نهایت با هم همبستگی دارند. افزایش استرس باعث افزایش اضطراب می‌شود و برعکس، اضطراب می‌تواند استرس را افزایش دهد. افزایش سطح کورتیزول، که یک هورمون استرس است، می‌تواند تأثیرات منفی بر روی خلق و خو و سلامتی ما داشته باشد. تغییر سبک زندگی و رژیم غذایی ممکن است به ما کمک کند، اما اغلب نیاز به حمایت بیشتری داریم.
دیدگاه شما