مسمومیت با نور آفتاب + روش پیشگیری

مسمومیت با نور آفتاب + روش پیشگیری

در این مقاله به بیان راهکارهای پیشگیری از مسمویت ناشی از نور آفتاب خواهیم پرداخت.

به گفته متخصصان کلینیک مایو؛

مسمومیت با نور خورشید می‌تواند منجر به علائمی از جمله از دست دادن آب بدن، پوست متورم و لایه لایه، قرمزی و تاول، تهوع، سرگیجه، سردرد، تب، خس خس سینه، لرز و از دست دادن هوشیاری شود. علت مسمومیت با آفتاب غالبا به دلیل تماس بیش از اندازه با نور خورشید یا سولاریوم (تخت های برنزه کننده مصنوعی) است.

مسمومیت با آفتاب، در واقع، نوعی واکنش حساسیتی به نور خورشید است. از نظر پزشکی، تفاوتی بین آفتاب سوختگی و مسمومیت با آفتاب نیست و هر دوی آنها تحت عنوان فتودرماتیت شناخته می‌شوند. البته مصرف بعضی داروها یا محصولات زیبایی آرایشی می‌تواند پوست فرد را به خورشید حساس کند. برای همین حتی قرار گرفتن در معرض نور خورشید به مدت خیلی کم می تواند فرد را به سوی مسمومیت با آفتاب هدایت کند.

برای پیشگیری از مسمومیت با نور خورشید در فصل گرم تابستان 6 راهکار موثر وجود دارد؛

1. هیدراته ماندن

آفتاب سوختگی و مسمومیت شدید با آفتاب نیازمند مصرف آب زیاد برای جبران الکترولیت های از دست رفته بدن است. کم شدن آب بدن ناشی از مسمومیت با خورشید ممکن است با سرگیجه، سردرد، خشکی دهان، خستگی و عدم ادرار خود را نشان دهد. در صورت تجربه هر کدام از این علائم باید با پزشک تان تماس بگیرید.

2. تسکین پوست با داروهای خانگی

پوست ملتهب به دلیل مسمومیت با خورشید ممکن است با داروهای خانگی تسکین یابد اما همیشه بهترین راهکار دریافت مشاوره از پزشک معالج است. برای تسکین پوست قرمز، دردناک و خارش دار و متورم، می‌توانید از روغن‌های مرطوب کننده نارگیل یا ژل آلوئه را استفاده کنید و آن را به طور مستقیم روی نواحی آسیب دیده بگذارید. از کمپرس سرد نیز می‌توان برای رفع التهاب کمک گرفت.

3. مراجعه به متخصص پوست

در صورت عدم پاسخ به داروهای خانگی، باید به متخصص پوست مراجعه کنید. ارزیابی آسیب‌های مسمومیت با آفتاب و در نظر گرفتن درمان‌های دراز مدت، حتی بازرسی پوست از نظر ابتلا به سرطان پوست توسط پزشک ضروری است. به عنوان مثال، بسته به شدت آسیب، متخصص پوست داروهای ضد درد یا استروئیدهای موضعی را برای درمان لکه های پوستی تجویز می‌کند. همچنین مناطق آسیب دیده پوست ممکن است با نور درمانی و بازسازی پوست بر طرف شود. در موارد شدید، نیاز به بستری در بیمارستان است.

4. مصرف روغن ویتامین ای

روغن ویتامین E را می‌توان به صورت کپسول خریداری و یا پودر آن را به طور موضعی در مناطق آسیب دیده استفاده کرد. شما همچنین می‌توانید علاوه بر بلع این ویتامین، غذاهای غنی از ویتامین E را شامل آجیل، آووکادو، سبزیجات برگ دار و … برای ترمیم پوست مصرف کنید. ویتامین E سرشار از آنتی اکسیدان هایی برای التیام آسیب‌های ناشی از رادیکال های آزاد است.

5. استفاده از پوشش مناسب

استفاده از پوشش مناسب لباس می‌تواند به عنوان یک عامل محافظت کننده از آفتاب باشد. لباس‌هایی که بافتی فشرده دارند و لباس‌های ضخیم محافظت بیشتری اعمال می‌کنند. آستین لباس باید بلند باشد. لباس‌های تیره محافظت بیشتری و لباس خیس محافظت کمتری دارد.

از دستکش برای پوشش دست‌ها استفاده شود. از کلاه‌های نقاب دار استفاده شود. لبه آنها باید 7.5 تا 10 سانتی متر باشد. از عینک‌های آفتابی استفاده شود. اینها علاوه بر محافظت از چشم، از پوست اطراف چشم ها نیز محافظت می‌کنند.

بکارگیری منظم ضد آفتاب ها

پوست باید تمیز و خشک باشد. یک ربع تا نیم ساعت قبل از بیرون رفتن از ضد آفتاب استفاده شود. مقدار ضد آفتاب باید کافی باشد (2 میلی گرم به ازای هر سانتی متر مربع و یا یک بند انگشت برای کل صورت) نیاز است. هر چهار ساعت بسته به نوع ضد آفتاب باید تکرار شود.

ضد آفتاب باید روی کل نواحی در معرض نور مالیده شود.

(صورت، پشت گردن، گوش ها و پشت دست ها). در زمان‌های شنا در استخرهای رو باز از ضد آفتاب‌های واتر پروف یا مقاوم به آب استفاده شود. مدت دوام این ضد آفتاب ها 80 دقیقه است و باید پس از این مدت تجدید شوند.