هر آنچه باید درباره درمان اختلال دو قطبی و روش‌های درمانی آن بدانید

هر آنچه باید درباره درمان اختلال دو قطبی Bipolar disorder و روش‌های درمانی آن بدانید؛

اختلال دو قطبی به طور عمده به دلایل وراثتی بازمی‌گردد و در برخی خانواده‌ها بیشتر دیده می‌شود. این اختلال معمولاً در نوجوانی آغاز شده و در اوایل بزرگسالی ظاهر می‌شود. برای تشخیص این بیماری، پزشک باید سایر بیماری‌هایی که ممکن است نوسان خلق را تحریک کنند، رد کند.

افراد مبتلا به اختلال دو قطبی چه کسانی هستند؟

افزایش قابل توجه اعتماد به نفس، پرحرفی، افزایش انرژی، ولخرجی، اقدام به کارهای خطرناک و پر ریسک از جمله ویژگی‌ها و نشانه‌های افراد مبتلا به اختلال دوقطبی هستند. علاوه بر این، ممکن است این افراد رفتارهایی نشان دهند که به خود و دیگران آسیب وارد می‌کند.

به علاوه، افراد مبتلا به اختلال دوقطبی، علاوه بر دوره‌های شیدایی، دوره‌های افسردگی را نیز تجربه می‌نمایند. این ویژگی موجب می‌شود که آن‌ها به عنوان افراد دوقطبی شناخته شوند. همچنین، افراد مبتلا به این اختلال ممکن است رفتارهایی نامتعارف انجام دهند و قضاوت‌شان تحت تأثیر این وضعیت مختل خواهد شد.

بررسی انواع اختلال دو قطبی

در اختلال دوقطبی، دو نوع مختلف وجود دارد. در اختلال دوقطبی نوع یک، فرد تنها دوره‌های شیدایی را تجربه می‌نماید. اما در اختلال دو قطبی نوع دو، فرد دوره‌هایی از شیدایی خفیف (هیپومانی) را به همراه دوره‌هایی از افسردگی شدید تجربه می‌کند.

در دوره‌های هیپومانی، علائم یک شیدایی یا مانی کامل مشاهده نمی‌شود و افراد ممکن است به نظر برسند که فقط در حال تجربه دوره‌هایی از خلاقیت زیاد و کارهای موفقیت‌آمیز هستند. این ویژگی ممکن است تشخیص اختلال دوقطبی نوع 2 را دشوار سازد؛ چرا که تظاهرات هیپومانی ممکن است به عنوان ویژگی‌های مثبت و عملکرد خوب تفسیر شوند، در حالی که واقعاً نشانه‌های اختلال جدی روانی هستند.

علایم اختلال دوقطبی چیست؟

اختلال دوقطبی، یک بیماری ذهنی است که نمی‌توان آن را براساس یک الگوی خاص تعریف نمود و شدت بروز علائم آن برای هر فرد مختلف است. شیدایی به معنای بروز احساس شادی و هیجان بیش از حد است که ممکن است به تحریک‌پذیری و عصبانیت منجر شود.

اشخاصی که با شیدایی اختلال دوقطبی روبرو هستند، ممکن است علائمی نظیر تمرکز پایین، بی‌قراری، صحبت کر‌دن سریع، افکار رقابتی، افزایش انرژی در بدن، کاهش نیاز به خواب و تغذیه، خود برتر بینی، انگیزه جنسی بالا‌ و تحریک‌پذیری را تجربه نمایند. آن‌ها همچنین ممکن است قضاوت ضعیفی داشته باشند و احساس بالایی از اعتماد به نفس را تجربه نمایند و به راحتی تمرکز خود را از دست بدهند.

 لازم به ذکر است که سوء مصرف مواد مخدر و الکل نیز در این افراد شایع است. هیپومانیا یک حالت روحی غیرطبیعی است که نسبت به دوره‌های شیدایی یا جنون، کمی خفیف‌تر است. افراد مبتلا به هیپومانیا، به توهم دچار نمی‌شوند و این نشانه‌ را تجربه نخواهند کرد.

همچنین پیشنهاد می‌شود مقاله همه چیز درباره کمبود ویتامین‌ها و بروز استرس را نیز مطالعه نمایید.

اختلال دوقطبی به شکل یک دوره افسردگی اساسی است که به حدی شدید است که در زندگی روزمره افراد تداخل ایجاد نموده و شامل مواردی اعم از احساس ناامیدی، غم و اندوه، افزایش یا کاهش وزن، کمبود انرژی، مشکلات حافظه، بی‌ارزشی، اقدام به خودکشی، خواب بیش از حد یا بی‌خوابی،اختلال در تمرکز و عدم قدرت تصمیم‌گیری، عدم میل جنسی، گریه‌های غیرقابل کنترل و می‌شود.

اختلال دو قطبی چگونه تشخیص داده می‌شود؟

اختلال دوقطبی اغلب در اواخر دوره بلوغ یا اوایل دوره بزرگسالی نمایان می‌شود. تشخیص این بیماری براساس نشانه‌های این بیماریست. افراد مبتلا به اختلال دو قطبی اغلب از بی‌ثباتی و تأثیر آن بر زندگی خود و افراد نزدیک به خود آگاه نیستند. انجام یک معاینه کامل بدنی و آزمایش خون برای انحراف هر گونه مشکل پزشکی که ممکن است موجب ایجاد یا تشدید اختلال دوقطبی شود، الزامی است.

چگونگی درمان اختلال دوقطبی

جهت درمان اختلال دوقطبی، روش‌های مختلفی وجود دارد که می‌توان در روند درمان از آن‌ها استفاده نمود. این موارد شامل روان درمانی، دارو و درمان های جامع می‌باشد. در صورتی که فکر می‌کنید که احساس افسردگی می‌کنید، حائز اهمیت است که با یک متخصص سلامت روانی مشورت نموده و تشخیص درست را دریافت نمایید. اختلال دوقطبی به‌طور متفاوت از افسردگی عادی درمان می‌شود، بنابراین تشخیص نادرست می‌تواند منجر به مشکلات خطرناک برای فرد شود، ازجمله این موضوع که داروهای ضد افسردگی ممکن است وضعیت اختلال دوقطبی را حتی وخیم تر کنند.

نتایج عدم درمان اختلال دوقطبی

در صورت عدم درمان، اختلال دوقطبی می‌تواند منجر به مشکلاتی همچون ناسازگاری در روابط اجتماعی، کاهش عملکرد در محیط کار و تحصیل، و حتی خطراتی چون افکار خودکشی شود.

سخن پایانی

همانطور که در این مطلب بدان اشاره نمودیم، اختلال دوقطبی، یک حالت روانی است که به‌طور گهگاه و بی‌نظم فرد را به یک حالت بسیار پرانرژی تبدیل می‌کند و سپس به سرعت به یک حالت افسرده و بی‌حوصله می‌رساند.  علاوه بر این، شخص مبتلا به این بیماری ممکن است به طور ناگهانی و بدون دلیل قابل توجیه واکنش‌هایی نابهنجار و بدون فکر از خود نشان دهد و مشکلاتی در خواب خود تجربه نماید. با این حال، تحقیقات صورت گرفته هنوز به‌ طور کامل علت و مکانیسم این اختلال را درک نکرده‌اند و همچنین دلیل عدم پاسخ یکسان تمام بیماران به درمان نیز مشخص نیست.