ویروس آنفلوآنزا چیست؛ و چه عوارضی دارد؟ + درمان

ویروس آنفلوآنزا چیست؛ و چه عوارضی دارد؟ + درمان

آنفلوآنزا یک بیماری ویروسی است که بخش‌های بالایی مجراهای تنفسی را درگیر می‌کند. این بیماری به‌ناگاه رخ می‌دهد و نشانه‌هایی مانند تب، کوفتگی و درد در بدن، سردرد، خستگی، از دست دادن اشتها، سرفه‌ی خشک و گلوی دردناک یا خشک را بروز می‌دهد.

انفولانزا با سرماخوردگی تفاوت دارد؛ به طور معمول نشانه‌های آنفلوآنزا شدید‌تر است و بیمار اغلب نسبت به سرماخوردگی زمان بیش‌تری از کار و مدرسه باز می‌ماند.

تاریخچه ی آنفلوآنزا:

در قرن بیستم ویروس آنفلوآنزا در سال ۱۹۱۸ شیوع اصلی خود را پیدا کرد.

تا امروز آمار مرگ و میر یک سیر نزولی را طی کرده‌است. به این صورت که در آغاز فعالیت این ویروس مرگ‌های دسته جمعی حتی 50 تا 100 میلیون نفر در یکسال گزارش شده‌است اما به مرور کاهش یافت. امروزه گونه‌های جدیدتر این ویروس مانند آنفلوآنزای پرندگان یا آنفلوآنزای خوکی نیز ظهور کرده‌اند. آنفلوآنزا گاهی به عفونت باکتریایی، از جمله عفونت گوش، عفونت سینوس‌ها یا عفونت مجراهای تنفسی(برونشیت)، می‌انجامد.

البته، با نگهداری مناسب از بیمار در خانه می‌توان از این عفونت‌ها پیش‌گیری کرد. در برخی بیماران ممکن است عفونت‌های دردسر سازتری مانند نومونیا به وجود بیاید. بیمارانی که در خطر چنین عفونتی هستند و باید در بیمارستان بسری شوند، عبارت‌اند از: بچه‌های کم سن، بزرگسالان ۶۵ ساله یا بیش‌تر و کسانی که ناراحتی‌های پزشکی جدی دارند. سوش‌های ویروس آنفلوآنزا که باعث آنفولانزا می‌شوند ممکن است از سالی به سال دیگر تفاوت داشته باشد. 

نشانه‌های آنفلوآنزا چیست؟

آنفلوآنزا با تب، سرفه، احساس سردی همراه با لرز، کوفتگی و درد در بدن، سر درد و خستگی همراه است. این نشانه‌ها به طور معمول تا 4 روز ادامه دارند و پس از آن ممکن است بیمار برای یک هفته‌ی دیگر یا بیش‌تر، سرفه‌های خشک، آب ریزش بینی و گلو درد داشته باشد. دوره‌ی کمون (شکل‌گیری)، یعنی زمانی که فرد در معرض ویروس آنفلوآنزا قرار می‌گیرد تا زمانی که نشانه‌های بیماری را بروز می‌دهد، 1 تا 4 روز است. اگرچه مردم اغلب واژه‌ی آنفلوآنزا را برای هر نوع بیماری به کار می‌برند که نشانه‌هایی مانند آنفلوآنزا دارد (مانند سرماخوردگی معمولی)، آنفولانزا یک بیماری ویروسی مجزا با نشانه‌های ویژه‌ی خود است و به‌طور معمول در زمان‌های ویژه‌ای از سال، پایان پاییز و طی زمستان، رخ می‌دهد.

آنفلوآنزا چگونه تشخیص داده می‌شود؟

متخصصان بهداشت به طور معمول آنفلوآنزا را از روی نشانه‌های آن تشخیص می‌دهند، به‌ویژه اگر موردهای مشابه زیادی از بیماری در جامعه دیده شود و مرکز بهداشت منطقه شیوع بیماری را تایید کرده باشد. به طور معمول به آزمون‌های مرسوم از افرادی که نشانه‌های شاخص آنفولانزا را دارند، نیازی نیست. به ندرت، با آزمون نمونه‌ی خون یا مایع بینی یا گلو، ویروس آنفولانزا را شناسایی می‌کنند.

آنفلوآنزا چگونه درمان می‌شود؟

مراقبت و استراحت در خانه همه‌ی چیزی است که برای تسکین نشانه‌های آنفلوآنزا نیاز هست. باوجود این، داروهای ضد ویروس برای کاهش مدت زمان بیماری و شدت نشانه‌ها نیز وجود دارد. این داروها به‌ویژه برای افراد مسن و کسانی که خطر شدت گرفتن پیامدهای بیماری در آنان بالاست، مفید هستند. مصرف این داروها را طی پس از بروز نخستین نشانه‌ها باید آغاز کرد. مصرف این داروها به دستور پزشک نیاز دارد.

درمان خانگی آنفلوآنزا چیست؟

استراحت، استراحت و استراحت.

برای کاهش تب و سر درد می‌توانید از استامینوفن یا ایبوپروفن استفاده کنید. دکانجستانت‌ها می‌توانند آبریزش بینی را کاهش دهند و از فشار و درد بافت‌های باد کرده در صورت و پشت پرده‌ی صماخ گوش بکاهند. با نوشیدن مایع و ضد سرفه‌هایی که به تجویز پزشک نیاز ندارند، می‌توانید از سرفه‌ها بکاهید. شستن دست و صورت و پاشویه، البته نه با آب بسیار سرد، نیز به کاهش تب کمک می‌کند. درمان علائم سرما خوردگی و آنفولانزا در خانه بمانید و استراحت کنید مخصوصا در هنگام بروز تب. سیگار نکشید و از همراهی با افرادیکه سیگار می کشند اجتناب کنید. مایعات فراوان بنوشید مثل آب، آب میوه و سوپ رقیق شده از نوشیدن الکل پرهیز کنید. با آب نمک ولرم چند بار در روز غرغره کنید این کار باعث می‌شود سوزش گلو بهبود یابد. اسپری های گلو نیز به کاهش درد گلو کمک می‌کنند. قطره های بینی که حاوی آب و نمک (سرم فیزیولوژی) هستند به کاهش ترشحات بینی و مرطوب شدن پوست داخل بینی کمک می‌کنند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

در بعضی موارد، نبازی به دیدن پزشک نیست. شما می‌توانید علائم را با پیگیری توصیه های بالا درمان کنید. فقط در صورتیکه در ابتدا علائم آنفولانزا را داشتید به پزشک خود اطلاع دهید تا پزشک داروهای ضد ویروس تجویز نماید. همچنین وقتی هر کدام از موارد زیر را مشاهده کردید به پزشک مراجعه کنید سرما خوردگی که بیش از 10 روز طول کشیده است گوش درد یا خروج ترشح از بینی درد شدید در صورت یا پیشانی تب بالای 38 درجه تنفس کوتاه خشونت صدا، سوزش گلو یا سرفه مداوم خس خس سینه آیا از آنفلوآنزا میتوان پیشگیری کرد؟

یکی از مهمترین توصیه‌های پزشکان در مورد پیشگیری از ابتلا به این ویروس تزریق واکسن است شما با واکسینه‌شدن سالانه علیه ویروس آنفلوآنزا می‌توانید از این بیماری پیش‌گیری کنید. این واکسن به بدن شما تزریق می‌شود و بهترین زمان برای این کار ماه مهر و آبان است. این واکسن را به کودکان بالا‌تر از 6 ماه و هر فردی که می‌خواهد به پیش‌گیری از این بیمار کمک کند، تزریق کرد.

این واکسن برای افراد زیر سفارش می‌شود:

1. همه‌ی کودکان ۶ تا 35 ماهه

2. همه‌ی بزرگسالان بالاتر از ۵۰ سال

3. بزرگسالان و کودکان ۲ ساله و بیش‌تر که به ناراحتی‌های دیگری مانند آسم، بیماری قلبی، ناراحتی‌های تنفسی یا بیماری‌های دستگاه ایمنی دچار هستند.

شما به مصرف آنتی‌بیوتیک نمی‌توانید از این بیماری پیش‌گیری یا آن را درمان کنید. آنتی‌بیوتیک‌ها برای مبارزه با باکتری‌ها مناسب هستند و روی ویروس‌ها اثری ندارند. البته، آنتی‌بیوتیک‌ها باید همواره با نظر پزشک مصرف شوند. اگر سال قبل دچر آنفلوآنزا شده باشید، می‌دانید که تا چه اندازه بیماری ناراحت کننده ای است. بدن یک لحظه گرم و لحظه ای دیگر سرد می شود. سردرد دارید، استخوان هایتان درد می‌کند و خسته و کوفته هستید. بعضی ها به آنفلوآنزا مبتلا نمی شوند چون واکسن آن را تزریق می کنند.

واکسن آنفولانزا چیست؟

واکسن آنفولانزا محتوی گیرنده های سطحی ویروس آنفولانزا است (که بر روی تخم مرغ های بارور حاصل از گله‌های مرغ سالم تکثیر داده می‌شوند)

شکل دارویی:

واکسن به صورت سوسپانسیون در سرنگ های آماده مصرف و به شکل مایع شفاف و بی رنگ در سرنگ های تک دوز است. موارد مصرف برای پیشگیری از ابتلا به آنفولانزا در همه‌ی به خصوص در افرادی که در صورت ابتلا به آنفولانزا در معرض خطر بروز عوارض آن قرار دارند، توصیه می‌شود واکسیناسیون به خصوص برای بیماران زیر با

• افراد با سن 65 سال و بالاتر، بدون در نظر گرفتن شرایط جسمانی آنها
• بزرگسالان و کودکان مبتلا به بیماری های مزمن ریوی یا قلبی شامل آسم
• بزرگسالان و کودکان مبتلا به بیماری های مزمن مانند دیابت
• بزرگسالان و کودکان مبتلا به اختلالات مزمن عملکرد کلیه

میزان و روش تجویز:

مقدار مصرف برای بزرگسالان و کودکان و بزرگ تر از 36 ماه 0.5 میلی لیتر (دوز کامل) است. در کودکان بین شش تا 35 ماه، اطلاعات بالینی محدود بوده و مقادیر 0.25 الی 0.5 میلی لیتر مصرف شده است کودکانی که برای اولین بار واکسن دریافت می کنند، لازم است بعد از گذشت دست کم چهار هفته، دوباره واکسن دریافت کنند واکسن به صورت داخل عضلانی یا زیر جلدی عمیق تزریق می شود.

نگهداری:

این واکسن را لازم است در دمای بین 2 تا 8 درجه سانتی گراد (یخچال) و به دور از نور و انجماد نگهداری کنید. عمر قفسه ای دارو 1 سال است.

قبل از تزریق، واکسن را به دمای حدود 25 درجه سانتی گراد (دمای استاندارد اتاق) برسانید. سرنگ را قبل از تزریق به آرامی تکان دهید.

ایمنی: ایمنی سرمی معمولاً بین دو تا سه هفته ایجاد می‌شود. مدت ایمنی پس از تزریق واکسن بین 6 تا 12 ماه است.

واکسن آنفلوانزا و سکته‌ قلبی

استفاده از واکسن ضد بیماری آنفلوانزا در کاهش میزان مرگ و میر ناشی از سکته‌های قلبی موثر است. پژوهشگران بتازگی با بررسی شماری از مبتلایان به سکته‌های قلبی و همچنین برخی از افرادی که برای درمان انسداد رگ‌های کرونری قلب تحت عمل جراحی تعویض این عروق قرار گرفته بودند،

دریافتند تزریق واکسن آنفلوانزا در فصل زمستان مرگ و میر این بیماران را به میزان 72 درصد کاهش می‌دهد بر پایه نتایج این بررسی، تنها یک نوبت تزریق واکسن آنفلوانزا خطر مرگ و میر این بیماران را به میزان چشمگیری کاهش می‌دهد.

تزریق واکسن آنفلوانزا با افزایش گونه‌ای از سلولهای دستگاه ایمنی موسوم به لنفوسیتهای B، احتمال پاره شدن و میزان بروز التهاب در دیواره رگها و در نتیجه احتمال بروز سکته‌های قلبی و مغزی را کاهش می‌دهد از این رو پژوهشگران استفاده از واکسن آنفلوانزا را در فصل زمستان برای مبتلایان به سکته‌های قلبی و بیمارانی که تحت جراحی تعویض رگهای قلب قرار گرفته‌اند، سودمند می‌دانند.

احتیاط های ویژه در حین مصرف:

این واکسن را تحت هیچ شرایطی داخل عروق تزریق نکنید. همانند سایر واکسن های تزریقی، این واکسن می‌تواند منجر به واکنش آنافیلاکتیک در بدن بیمار گردد. برای همین دقت شود که هنگام تزریق، امکانات درمانی و نظارت های لازم در دسترس باشد. تداخل این واکسن را می‌توان همراه سایر واکسن ها تجویز کرد. ولی در صورت تجویز همزمان 2 واکسن، احتمال تشدید عوارض جانبی آنها وجود دارد.

عوارض جانبی:

از عوارض جانبی شایع ناشی از تزریق این واکسن می توان به سردرد، تعریق، درد عضلات و مفاصل، تب، ضعف، لرز، خستگی، واکنش های موضعی شامل سرخی، ورم، درد و سختی محل تزریق اشاره کرد.

تداخلات دارویی:

در صورتی که داروهای زیر استفاده می‌نماید بیش از مصرف واکسن با بزشک یا داروساز خود مشورت نمایید:

• 1.warfarin  2.theophylline  3.
• داروهای ضد سرطان مانند سرکوب کننده های دستگاه ایمنی

موارد منع مصرف:

واکسیناسیون لازم است در بیماران مبتلا به تب یا عفونت حاد به تعویق انداخته شود. در صورت داشتن حساسیت به هریک از ترکیبات فعال یا جانبی دارو و باقیمانده های احتمالی ترکیبات تخم مرغ، پروتئین مرغی، فرمالدئید، ستیل تری متیل آمونیوم بروماید، پلی سوربات 80 و یا جنتامایسین، از مصرف واکسن بپرهیزید.