لزوم استفاده از محصولات بدون قند چیست؟

فواید استفاده از محصولات بدون قند چیست؟

در راستا کنترل چاقی و دیابت شرکت کامور تولید کننده مجموعه محصولات بدون قند، سالم و رژیمی در ایران، طی تحقیقات فراوان در سال ۱۳۷۰ موفق به تولید مجموعه متنوعی از محصولات سالم و بدون قند با نام تجاری “کاموَر“ شده است.

انواع شیرین کننده های کامور عبارتند از:

چرا باید از محصولات بدون قند استفاده کرد

استویو ساید:

این شیرین کننده عصاره طبیعی گیاه استویا می باشد. استویا گیاهی با نهایت ارتفاع یک متر وحداکثر عمر پنج سال با برگ های شیرین است که بومی آمریکای جنوبی بوده و تاب سرما ندارد. پودر استویوساید دارای طعم و بوی کاملا طبیعی و مشابه شکر است.

این پودر در حدود ۳۰۰ مرتبه از ساکارز شیرین تر است. هم چنین این ماده در دمای بالا پایدار بوده و در بدن انسان نیز تجزیه نمی شود. جذب استویوساید خوراکی در بدن انسان بسیار کم می‌باشد. از این پودر می‌توان به عنوان یک شیرین کننده، بدون مضرات شکر در انواع فرآورده های شیرینی و قنادی استفاده نمود.

استویوساید کالری زا نبوده و در سیستم گوارش جذب نمی‌شود. از این رو برای افراد مبتلا به بیماری دیابت مناسب است. استویوساید باعث کاهش رشد باکتری های دهان میشود و بنابراین از پوسیدگی دندان پیشگیری می کند. کمیته مشترک متخصصین سازمان بهداشت جهانی WHO و سازمان خوار و بارکشاورزی ملل متحد در سال ۲۰۰۷ ، استویوساید را به عنوان شیرین کنندهای غیر سرطان زا اعلام کرده است.

میزان مصرف مجاز ۴ میلی گرم استویول و ۱۲ میلی گرم ریبادیوساید A به ازای هر کیلو گرم از وزن بدن گزارش شده است. استویا هیچ اثر منفی روی جذب غذا و یا تغییر و تبدیل آن و یا جذب مغذیهای ضروری مانند آمینو اسیدها، ویتامین ها و مینرال ها ندارد.

شرکت کامور در سال ۱۳۸۵ برای اولین بار در ایران، استویوساید را شناخته و طی تحقیقات وسیع، پی به خواص گسترده آن برده و با پیگیری های مستمر برای اولین بار در ایران موفق به اخذ پروانه ساخت از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی شده و گامی نوین در صنعت تولید محصولات سالم بدون قند و رژیمی در ایران برداشته است تا بتواند افتخاری دیگر برای کشور خود به ارمغان آورد.

انواع شیرین کننده ها در محصولات کامور

ایزومالت:

قدرت شیرین کنندگی ایزومالت نصف ساکارز (شکر) بوده ولی از نظر مزه شبیه شکر است و علاوه بر خاصیت شیرین کنندگی به عنوان “عامل حجم دهنده و ایجادکننده بافت” در مواد غذایی به کار برده می شود. و به جای ۹۹/۸ % حجم شکر در محصولات بدون قند کامور استفاده می‌گردد و باعث ایجاد اثرات فیزیولوژیکی ذیل می‌گردد:

۱) کنترل چاقی

آنزیم های روده انسان توانایی هیدرولیز پیوندهای پایدار ایزومالت را ندارند، بنابراین جذب ایزومالت در روده کوچک به کندی صورت می‌گیرد و نهایتا بدن انسان تنها ۵۰ درصدد انرژی ایزومالت را دریافت می‌کند. به عبارتی کالری ایزومالت نصف کالری شکر ( ۲ کیلو کالری) است. و همچنین ایزومالت یک ماده غذایی با شاخص گلایسمی پایین می‌باشد که باعث افزایش وزن نمیشود.

۲) بهبود عملکرد روده ها

این ماده یک کربوهیدرات کم هضم است و مانند فیبرهای غذایی عمل می کند. در واقع در روده جذب نمی شود بنابراین پس از مصرف ایزومالت، ترکیبات غذایی موجود در روده کوچک غنی تر از زمانی است که موادی مثل شکر مصرف می شود، چون شکر سریعا به صورت آنزیمی هیدرولیز شده و کاملا در روده کوچک جذب می شود.

از طرفی به خاطر مولکول‌های جذب نشده ایزومالت، فشار اسمزی در روده افزایش می‌یابد. مقدار آب بیشتری به داخل روده وارد می‌شود و محتوای روده بزرگ را آبکی تر میکند. مصرف ۳۰-۲۰ گرم آن در روز تاثیر به سزایی در پیشگیری از بیماری هایی از جمله یبوست، هموروئید و شیارهای مقعدی دارد و باعث بهبود عملکرد روده ها میگردد و از سرطان روده جلوگیری به عمل می آورد.

۳) ممانعت از پوسیدگی دندان ها

به دلیل اینکه پیوندهای بین ملکولی ایزومالت به راحتی شکسته نمی‌شود، در نتیجه توسط باکتری ها به راحتی تخمیر نمی‌گردد و محیط دهان را اسیدی نمی‌کند ،لذا پس از مصرف PH دهان افت چندانی پیدا نمی‌کند، به طوری که بر طبق گزارش سلامت FDA در سال ۲۰۰۳ ، مصرف محصولات حاوی ایزومالت برخلاف شکر موجب پوسیدگی دندان نمی‌شود. همچنین این ماده باعث ترشح بزاق در دهان شده، به طوری که پوسیدگی های کانی های دندان را در مراحل اولیه ترمیم می‌کند.

ممانعت از پوسیدگی دندان ها

۴) عدم افزایش قند خون

با توجه به اینکه پاسخ گلایسمی برای ایزومالت ۹ و برای ساکارز (شکر) ۶۸ و برای گلوکز ۱۰۰ و همچنین میزان پاسخ انسولین برای ساکاروز ۴۳، برای گلوگز ۱۰۰ و برای ایزومالت ۶ بیان شده است. با توجه به این که میزان این دو اندیس برای ایزومالت نسبت به شکر بسیار کمتر است و پس از مصرف آن گلوکز به آرامی وارد خون می‌شود، ترشح انسولین خون به حداقل می رسد لذا منحنی قند و انسولین خون برخلاف مصرف شکر نزدیک به پایه می‌باشد و تغییر چندانی نمی‌یابد، در نتیجه برای افراد دیابتی توصیه می‌شود.

آسه سولفام پتاسیم:

این ماده ۲۰۰ بار از شکر شیرین تر بوده و دارای مقاومت دمایی مطلوب و پایداری خوبی می‌باشد. علاوه بر این بدون هضم از بدن خارج می‌شود و در نتیجه بدون کالری است. سازمان افزودنیهای غذایی WHO و FAO و (JECFA) غیرسرطان زا بودن این شیرین کننده را کاملا تایید نموده است. حد مجازمصرف روزانه آن ۱۵ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن است. این میزان مصرف توسط سازمان های USFDA و JECFA تایید شده است.

سوکرالوز:

سوکرالوز شیرین کننده بدون کالری است که از شکر مشتق می‌شود و ۶۰۰ بار از شکر شیرین تر است. حجم زیادی از سوکرالوز وارد مدفوع می‌شود و مقدار بسیار کمی وارد بافتها و ارگانها شده و در نهایت از ادرار دفع می‌شود.

سوکرالوز در بیش از ۱۰۰ تحقیق مورد بررسی قرار گرفته و سالم و بی خطر بودن آن ثابت شده و تاکنون هیچ گونه گزارشی از عوارض نامطلوب همچون پوسیدگی دندان، افزایش قند در افراد دیابتی، تغییرات ژنتیکی، سرطان، مشکلات ایمونولوژیک، اختلال در سیستم اعصاب و نیز نقص جنین از این ماده منتشرنشده است.

شیرین کننده سوکرالوز حدود ۳۰ سال است که مورد تایید FDA و JECFA قرار گرفته است و بر این اساس مصرف آن برای افراد باردار و شیرده نیز بلامانع است. علاوه بر این باکتریهای دهان سوکرالوز را به عنوان یک منبع غذایی نمی‌شناسند بنابراین موجب پوسیدگی دندان ها نمی‌شوند. میزان مصرف مجاز روزانه سوکرالوز ۱۵ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن است.

منبع سایت شرکت کامور: www.kamvar.co