قرص رستین کلید جادویی برای درمان بیماری پارکینسون Parkinson؛
داروی رستین، که گاهی اوقات به تنهایی و گاهی در ارتباط با دیگر داروها مانند لوودوپا برای درمان بیماری پارکینسون استفاده میشود، دارای قابلیت جذب سریع با فراهمی زیستی بالایی بیش از نود درصد است. حداکثر غلظت دارو در پلاسما طی 2 ساعت به دست میآید. این دارو دارای میزان اتصال به پروتئینها در حدود 15 درصد بوده و نیمه عمری متفاوت در افراد مختلف دارد؛ به طوری که در جوانان نیمهعمر آن نزدیک به 8 ساعت و در افراد مسنتر 12 ساعت است.
بیماری پارکینسون چیست؟ چه علائمی دارد؟
بیماری پارکینسون، که به عنوان یک بیماری تدریجی اختلال در حرکت شناخته میشود، بر نظام عصبی مرکزی تأثیر میگذارد و بیشتر افراد مسن را درگیر میکند. این اختلال عموماً در افرادی که بیش از 60 سال سن دارند مشاهده میشود، اما امکان بروز آن در سنین جوانی نیز وجود دارد. کاهش سطح دوپامین در مغز، که نقش کلیدی در ارسال پیامهای حرکتی دارد، علت اصلی این بیماری است.
نشانههای بیماری پارکینسون عبارتند از:
- مشکل در تعادل و راه رفتن: دشواری در حفظ تعادل و تغییر در الگوی راه رفتن.
- ترمور: لرزش قسمتهای مختلف بدن نظیر پاها، دستها، بازوها، فک و صورت، به ویژه زمانی که در حالت استراحت هستند.
- برادیکینزی یا کندی حرکت: کاهش توانایی در انجام حرکات، همراه با کند شدن آنها.
- ریجیدیتی یا سفتی عضلانی: مقاومت عضلات که منجر به دشواری در حرکت میشود.
همچنین، بیماران مبتلا به پارکینسون ممکن است با مشکلات غیر حرکتی مواجه شوند که شامل افسردگی، اختلالات خواب، اضطراب، مشکلات شناختی و ناراحتیهای دستگاه گوارشی روبرو شوند.
قرص رستین در چه مواردی استفاده میشود؟
داروی رستین، چه به صورت مستقل و چه در کنار دیگر داروها، برای مقابله با بیماری پارکینسون به کار رفته و به بهبود قابلیت حرکتی فرد کمک میکند. این دارو علائمی نظیر لرزش، سختی عضلانی، آهستگی در حرکات و ناپایداری را تسکین داده و میتواند در کاهش وقوع دورههایی از ناتوانی حرکتی معروف به "سندرم روشن-خاموش مؤثر باشد. پرامیپکسول، که نام علمی رستین است، به عنوان یک آگونیست دوپامینی عمل کرده و با افزایش سطح دوپامین در مغز، به بازیابی تعادل این نوروترانسمیتر حیاتی کمک میکند.
طریقه مصرف قرص Restine
جهت مصرف داروی رستین (پرامی پکسول)، آن را طبق تجویز پزشک، به صورت خوراکی، چه با غذا و چه بدون غذا، اما به طور معمول یک بار در روز بخورید. هنگام مصرف، قرص را به طور کامل با آب ببلعید و از شکستن یا جویدن آن خودداری ورزید؛ چرا که این کار میتواند موجب آزادسازی ناگهانی کل دارو شده و احتمال بروز عوارض جانبی را بالا ببرد. در صورتی که مصرف دارو باعث حالت تهوع شود، توصیه میشود آن را همراه با غذا مصرف نمایید. برای کاهش ریسک بروز عوارض جانبی از جمله خواب آلودگی و فشار خون پایین، پزشک تان ممکن است پیشنهاد دهد که مصرف دارو را از دوز کم آغاز کرده و به تدریج میزان دوز را بالا ببرید.
آیا مصرف قرص رستین عوارضی نیز دارد؟
استفاده از داروی رستین ممکن است منجر به عوارض جانبی زیر شود:
- تغییرات در حالت روحی
- افزایش احساس خشکی در دهان
- احساس ناراحتی معده مانند تهوع یا استفراغ
- تشدید حالاتی مانند آشفتگی ذهنی، احساس اضطراب
- پدید آمدن دیسکینزی، یعنی حرکات بدون کنترل و ناهماهنگ عضلانی
- تمایل به خواب یا خواب رفتن ناگهانی در زمان انجام دادن کارهای روزانه
همچنین پیشنهاد میشود مقاله روش گرفتن فشار خون در منزل را نیز مطالعه نمایید.
بررسی عوارض قطع ناگهانی داروی رستین
برای جلوگیری از وقوع عوارض جدی یا تشدید بیماری، توصیه میشود قرص رستین را زیر نظر پزشک به تدریج و با کاهش دوز تدریجی قطع کنید. برخی از عوارضی که ممکن است از قطع ناگهانی این دارو به وجود آید شامل بازگشت یا بروز دوباره علائم، تشدید علائم بیماری پارکینسون و عوارض عصبی مانند لرزش، عصبانیت، اضطراب و بیقراری میباشد.
چگونگی تاثیر داروی رستین
رستین یا پرامیپکسول به عنوان یک آگونیست دوپامینی عمل میکند، به این معنا که به نحوی شبیه به دوپامین عمل مینماید. دوپامین نقش یک ناقل شیمیایی را در سلولهای مغزی ایفا میکند و کمبود آن میتواند منجر به مشکلات حرکتی مانند بیماری پارکینسون گردد. از طریق تقلید از عملکرد دوپامین، پرامیپکسول به درمان بیماری پارکینسون کمک میکند.
نکات کلیدی درباره داروی رستین
پیشنهاد میشود هر روز در زمان مشخصی دارو را مصرف نمود و از تغییرات در مقدار تجویز شده خودداری کنید. لازم به ذکر است که از خرد کردن و نصف کردن این دارو خودداری نمایید؛ چرا که این عمل ممکن است موجب جذب سریع دارو و افزایش عوارض جانبی آن شود. برای دیدن اثرات درمانی دارو، ممکن است یک تا دو هفته زمان نیاز باشد. بنابراین، در صورتی که تاکنون با مصرف چندین دوز از دارو نتیجه مطلوبی نداشتهاید، لطفا مصرف دارو را متوقف نکنید.
سخن پایانی
داروی رستین اثر مثبتی بر سرعت پاسخدهی نورونهای استریاتال دارد، که از طریق تحریک گیرندههای دوپامین و D3 در استریاتوم صورت میگیرد. این تحریک با فعالسازی گیرندههای دوپامین در استریاتوم و ماده سیاه صورت میگیرد. ماده سیاه محلی است که نورونهایی که استطالههای خود را به استریاتوم ارسال میکنند، در آن قرار دارند.
دیدگاه شما