دلایل کلیدی جدا شدن ناخن از بستر؛ چرا ناخن‌ از گوشت جدا می‌شود؟

دلایل کلیدی جدا شدن ناخن از بستر؛ چرا ناخن‌ از گوشت جدا می‌شود؟

جدا شدن ناخن از بستر یکی از مشکلات رایج و ناخوشایند است که می‌تواند به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی فرد تأثیر بگذارد. این مشکل ممکن است ناشی از آسیب‌های مستقیم به ناخن، مشکلات بهداشتی، عفونت‌های قارچی یا باکتریایی‌ باشد. هنگامی که ناخن به طور کامل یا جزئی از بستر خود جدا می‌شود، فرد ممکن است دچار درد، التهاب و ناراحتی شود. در این مقاله، به بررسی علل شایع جدا شدن ناخن، روش‌های درمان و هر آنچه باید برای مراقبت از ناخن‌ها بدانیم خواهیم پرداخت تا به بهبود وضعیت و پیشگیری از عوارض بیشتر کمک کنیم.

جدا شدن ناخن از بستر به چه معناست؟

جدا شدن ناخن از بستر بدون درد که به آن «اونیکولیز» نیز گفته می‌شود، یکی از مشکلات شایع است که می‌تواند نشانه‌ای از بیماری‌های پوستی، عفونت‌های قارچی یا آسیب به ناخن باشد. به طور معمول این وضعیت از نوک انگشت آغاز شده و به تدریج موجب تغییر رنگ ناخن می‌شود. اونیکولیز در زنانی که ناخن‌های بلند دارند و در افرادی که با نوک انگشتان خود فعالیت بیشتری دارند مانند تاپیست‌ها، بیشتر مشاهده می‌شود. فشارهای مکرر و خفیف بر روی سطح ناخن می‌تواند منجر به برآمدن و جدا شدن ناخن از بستر شود.

چرا ناخن از بستر  خود جدا می‌شود؟

بیماری‌های پوستی متعددی می‌توانند منجر به جدا شدن ناخن از بستر شوند، از جمله پسوریازیس، اگزما در ناخن یا اطراف آن، عفونت‌های قارچی ناخن، عفونت‌های میکروبی زیر ناخن و زگیل زیر ناخن. این مشکل می‌تواند به بروز مشکلات دیگری در ناخن منجر شود. جدا شدن ناخن به راحتی زمینه‌ای برای نفوذ عفونت‌های قارچی و میکروبی فراهم می‌کند و ممکن است منجر به عفونت‌های مزمن قارچی در ناخن شود. در نهایت، حفظ تمیزی منظم ناخن‌ها برای کاهش احتمال عفونت‌های ثانویه اهمیت دارد.

جدا شدن ناخن‌ها می‌تواند به دلایل مختلفی رخ دهد، از جمله:

1. عفونت‌های باکتریایی: عفونت‌های باکتریایی که به ناحیه اطراف ناخن وارد می‌شوند، می‌توانند منجر به التهاب و شل شدن ناخن شوند.
2. بیماری‌های پوستی: بیماری‌هایی مانند پسوریازیس و اگزما می‌توانند بر ناخن‌ها تأثیر گذاشته و باعث شل شدن و تغییر در ظاهر آن‌ها شوند.
3. آسیب فیزیکی: ضربه مستقیم به ناخن، مانند برخورد با جسم سخت، می‌تواند منجر به شل شدن یا جدا شدن ناخن گردد.
4. عفونت‌های قارچی: عفونت‌های قارچی مانند Onychomycosis می‌توانند ساختار ناخن را تغییر داده و منجر به جدا شدن آن از بستر شوند.
5. آسیب‌های شیمیایی: تماس مداوم با مواد شیمیایی، از جمله محصولات تمیزکننده یا لاک ناخن، می‌تواند به ناخن‌ها آسیب رسانده و موجب شل شدن آن‌ها گردد.
6. کمبود مواد مغذی: کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی، به ویژه ویتامین A، روی و ویتامین C، می‌تواند به ضعف و شل شدن ناخن‌ها منجر شود.
7. نگهداری نادرست از ناخن‌ها: عادات نادرست مانند بریدن ناخن‌ها به شیوه‌های غیرصحیح یا استفاده از ابزارهای ناخن ناسالم می‌تواند منجر به آسیب‌های ساختاری شود.
8. بیماری‌های سیستمیک: برخی بیماری‌های مزمن یا سیستمیک مانند دیابت یا اختلالات تیروئید می‌توانند بر سلامت ناخن‌ها تأثیر بگذارند.

جهت تعیین علت دقیق و دریافت درمان مناسب، مشاوره با پزشک یا متخصص پوست و مو توصیه می‌شود.

اونیکولیز یا جدا شدن ناخن از بستر چگونه تشخیص داده می‌شود؟

از آنجا که جدا شدن ناخن از بستر می‌تواند به دلایل مختلفی رخ دهد، پزشک ممکن است جهت بررسی سایر مشکلات بهداشتی مانند اختلالات تیروئیدی، بدن بیمار را معاینه نماید. در صورتی کخ پزشک به عفونت قارچی مشکوک باشد، لازم است نمونه‌ای از بافت زیر ناخن گرفته شده و برای بررسی دقیق زیر میکروسکوپ به آزمایشگاه ارسال شود.

راهکارهای درمانی برای جدا شدن ناخن از بستر

درمان جدا شدن ناخن از گوشت به علت اصلی آن بستگی دارد و به طور معمول پاسخ به درمان دشوار است. در صورتی که علت ضربه باشد، میبایست میزان ضربه به ناخن کاهش یابد تا آسیب کم‌تر شود و حداقل به حداقل برسد.

رعایت بهداشت ناخن ضروری است و باید از آرایش ناخن‌ها اجتناب کرد. علاوه بر این، آزمایش قارچ ناخن برای بیماران ضروری است؛ به‌ ویژه اگر تنها یک ناخن درگیر باشد؛ چرا که احتمال عفونت قارچی در این موارد بیشتر است.

در صورت مثبت بودن آزمایش قارچ، درمان‌های ضدقارچ توسط پزشک تجویز خواهد شد. برای بیماران مبتلا به پسوریازیس، از ترکیبات استروئیدی موضعی، کلسی‌پوتریول و تزریق استروئید در ناحیه ناخن استفاده می‌شود.

همچنین پیشنهاد می‌شود مقاله ارتباط کاشت ناخن و ابتلا به سرطان را نیز مطالعه نمایید.

لیزرهای اکزایمر و PDL نیز می‌توانند در این زمینه مفید باشند. در بیماری لیکن پلان، تزریق استروئید در ناحیه ناخن نیز موثر است. برای عفونت‌های باکتریایی، از داروهایی مانند سولفاستامید و سیپروفلوکساسین استفاده می‌شود.

در مواردی که بیماری‌های زمینه‌ای مانند اختلالات تیروئیدی وجود داشته باشد، درمان اصلی بهبود وضعیت بیماری زمینه‌ای است. حتی پس از درمان کامل اختلال تیروئید، ممکن است مشکلات ناخن برای چندین سال ادامه یابد.

درمان جدا شدن ناخن از بستر چقدر زمان‌بر است؟

پس از شناسایی علت جدایی ناخن و آغاز درمان توسط متخصصان پوست و مو، ناخن‌ها به تدریج به رشد خود ادامه می‌دهند. مدت زمان لازم برای رشد مجدد ناخن به وضعیت سلامت فرد بستگی دارد، اما به طور معمول، رشد کامل ناخن‌های دست بین 6 تا 9 ماه و رشد کامل ناخن‌های پا بین 12 تا 18 ماه طول می‌کشد.

سخن پایانی

جدا شدن ناخن از گوشت یا بستر ناخن می‌تواند وضعیت نگران‌کننده‌ای باشد که به دلیل عوامل مختلفی رخ می‌دهد. به طور معمول این مشکل با علائمی مانند التهاب، درد و تغییر در ظاهر ناخن همراه است. علل شایع جدا شدن ناخن شامل عفونت‌های قارچی یا باکتریایی، آسیب‌های فیزیکی، بیماری‌های پوستی و اختلالات سیستمیک است. شناسایی علت دقیق و دریافت درمان مناسب از اهمیت زیادی برخوردار است تا از عوارض بیشتر و مشکلات احتمالی جلوگیری شود.