خارش آرنج و ساق پا

خارش آرنج و ساق پا

کراتوز پیلار به چه نوع عارضه پوستی می گویند؟ این عارضه که مانند اگزما باعث خارش و برآمدگی های کوچک رنگی روی پوست می شود می تواند یک بیماری دائمی باشد و مدام باعث خارش آرنج و ساق پای مبتلایان شود. می خواهیم به بررسی علل و عوامل ایجاد کننده این اختلال بپردازیم و از نحوه درمان آن آگاه شویم. تجمع سلول‌های مرده پوستی و مسدود شدن منافذ پوستی باعث شدت یافتن این عارضه خواهند شد در ادامه روش های پیشگیری کننده از این بیماری راآورده ایم با ما همراه باشید.  

بیش از ۴۰ درصد از افراد بالغ و ۵۰ تا ۸۰ درصد از افراد جوان روی بازوها و ساق پای خود، برجستگی‌های قرمز یا قهوه‌ای رنگی دارند. این بیماری که آن را «پوست مرغی» هم می‌نامند با نام علمی کراتوز پیلار در واقع نوعی مشکل پوستی مداوم و آزاردهنده محسوب می‌شود. با اینکه این بیماری توأم با درد و مسری نیست، اما رها شدن از شر آن راحت نبوده و اثر بارزی بر تصویر ذهنی فرد از بدن خود به همراه دارد.

علل بروز کراتوز پیلار چیست؟

در واقع باید گفت این بیماری، به خاطر رسوب کراتین ایجاد می‌شود که منجر به مسدود شدن دریچه‌های فولیکول‌های مو شده و باعث ایجاد برآمدگی‌های کوچک و هم‌رنگِ پوست یا قرمز و قهوه‌ای خواهد شد. کراتین نوعی پروتئین سخت بوده که به محافظت از پوست کمک می‌کند اما اگر بدن مقدار زیادی از آن را تولید کند، منجر به کراتوز پیلار خواهد شد. هنوز هیچ‌کس نمی‌داند که چرا این برآمدگی‌هایِ سفت ایجاد می‌شوند، هرچند گفته می‌شود که عوامل ژنتیکی هم نقش مهمی در بروز آنها دارند. متأسفانه این بدان معنا است که اگر والدین شما دچار کراتوز پیلار باشند –یا در گذشته به آن دچار شده باشند– احتمال بروز و پیشرفت آن در شما خیلی زیاد خوهد بود. برخی بیماری‌ها هم می‌تواند خطر بروز کراتوز را افزایش دهند مانند اگزمای پوستی, تنگی نفس, خشکیِ پوست,تب یونجه و وزن زیاد بدن همه و همه با بروز کراتوز پیلار مرتبط‌ند، هرچند دلایل این پیوند هنوز به طور کامل مشخص نیست.

نحوه درمان

کراتوز پیلار شدیدا یک بیماری‌ فردی است –در واقع آنچه مسبب بروز آن بوده یا شدت آن را کاهش می‌دهد می‌تواند در افراد مختلف با هم تفاوت داشته باشد. باید گفت که هنوز عامل محرک یا روش درمانی جامعی وجود ندارد که برای همه یا لااقل تعداد خاصی از افراد به طور مشابه جواب دهد.

در شرایطی که محصولات لایه‌بردار قوی شیمیایی اغلب برای درمان این بیماری تجویز می‌شود، اما باید گفت که این محصولات بی‌آنکه تغییر دائمی و طولانی به همراه داشته باشند، تنها باعث تحریک پوست خواهند شد.

برای این‌که به نتیجه خوبی برسید، بهتر است موقع درمان کراتوز این نکات را هم رعایت کنید.

درمان‌های طبیعی

سعی کنید همیشه پوستتان را مرطوب نگه دارید تا مانع از خشکی آن شده و از بروز خارش هم پیشگیری کرده باشید. بهتر است از روغن‌ها و ترکیبات ضدالتهاب و نرم‌کننده استفاده کنید که خاصیت مرطوب‌کنندگی آنها بسیار بالاست مانند روغن نارگیل و روغن گل مغربی. از طرفی باید در کل روز، لایه‌های سبک و نازکی از روغن را روی پوست بمالید تا آن را هیدراته نگه دارید.

روش‌های درمانی

از لایه‌بردار ملایم استفاده کنیدتا از تجمع سلول‌های مرده پوستی پیشگیری کنید. این کار را پیش از مرطوب‌سازی پوست انجام دهید –فقط حواستان باشد زیاد پوستتان را نسابید یا التهاب و حساسیت پوستی‌تان را بدتر نکنید. (این مواد ساینده یا اسکراب‌ها اغلب از روغن زیتون و قهوه ساخته شده‌اند.)

فقط به مالیدن روغن روی پوستتان اکتفا نکرده و سعی کنید پوست را از درون به بیرون مرطوب کنید.

شما می‌توانید مصرف اسیدهای چرب امگا۳ خود را از طریق منابع طبیعی افزایش دهید. این روغن‌ها، میزان التهاب را در سرتاسر بدن کاهش داده و به سلامت و مرطوب‌شدن پوست کمک می‌کنند. به‌جای استفاده از مکمل بهتر است از ماهی‌های چرب استفاده کنید تا بیشتر از مزایای آن بهره‌منده شوید.

کاهش التهاب

رنگ‌رفتگی پوست و برآمدن آن که کراتوز پیلار منجر به آن می‌شود در واقع نوعی التهاب است که به خاطر مسدود شدن منافذ پوستی رخ می‌دهد. هرچه بیشتر این التهاب را کاهش دهید، اثرات کراتوز پیلار کمتر خود را نشان خواهد داد. خراش و مالش و سایش ناشی از لباس‌های تنگ باعث بدتر شدن این التهاب شده و منجر به عفونت خواهد شد. خواب کافی، کاهش میزان استرس و داشتن رژیم غذایی ضدالتهاب هم باعث کاهش این علائم خواهند شد.

از چه چیزهایی باید اجتناب کرد؟

در شرایطی که شاید این مسئله غیرمعقول به نظر بیاید، اما باید گفت استحمام کمتر می‌تواند علائم این بیماری را کاهش دهد. حمام آب داغ و صابون‌هایی با خاصیت هم‌کشی می‌توانند چربی پوست را از بین برده و میزان خشکی پوست را افزایش دهند. سعی کنید یک روز در میان حمام کنید،

به‌جای آب داغ، آب را گرم کنید و برای حفظ روغن‌های طبیعی بدن و باکتری‌های مفیدی که در پوست زندگی می‌کنند، نواحی مورد نظر را تنها با آب و بدون صابون شستشو دهید. وقتی استحمام می‌کنید، سعی کنید مدت زمانی را که زیر دوش هستید کم کنید، و وقتی کارتان تمام شد، به‌جای کشیدن حوله روی پوست، به طور ملایم آن را بمالید تا خشک شود. اگر می‌خواهید از صابون استفاده کنید،

مطمئن شوید که سولفات لوریل سدیم و سولفات لارت سدیم ندارد. این ترکیبات باعث می‌شوند که صابون کف کند، اما تحقیقات نشان می‌دهد که باعث تحریک پوست شده و آن را خشک می‌سازند.

این مقاله را دوست داشتید؟ آنرا به اشتراک بگذارید