سندروم پیش از قاعدگی؛ علت، علائم و درمان PMS

سندرم پیش از قاعدگی چیست (PMS) ؟ علت، نشانه ها و درمان آن

سندرم پیش از قاعدگی چیست (PMS) ؟ علت، نشانه ها و درمان آن - What is Premenstrual Syndrome (PMS)? Cause, symptoms and treatment

درک PMS

سندرم پیش از قاعدگی (PMS) بیماری است که بر احساسات، سلامت جسمی و رفتار یک زن در روزهای خاصی از چرخه قاعدگی، به طور کلی درست قبل از قاعدگی، تأثیر می گذارد.

PMS یک بیماری بسیار شایع است. علائم آن بیش از 90 درصد زنان در دوران قاعدگی را درگیر می کند. این باید برخی از جنبه های زندگی شما را مختل کند تا پزشک شما آن را تشخیص دهد.

علائم PMS پنج تا 11 روز قبل از قاعدگی شروع می شود و به طور معمول با شروع قاعدگی از بین می رود. علت PMS ناشناخته است.

با این حال، بسیاری از محققان معتقدند که این امر به تغییر در سطح هورمون جنسی و هم در سطح سروتونین در ابتدای چرخه قاعدگی مربوط است.

سطح استروژن و پروژسترون در بعضی از ماه های ماه افزایش می یابد. افزایش این هورمون ها می تواند باعث ایجاد خلق و خو، اضطراب و تحریک پذیری شود. استروئیدهای تخمدانی همچنین فعالیت را در قسمت هایی از مغز شما که با علائم قبل از قاعدگی مرتبط است تعدیل می کنند.

سطح سروتونین بر خلق و خوی تأثیر می گذارد. سروتونین یک ماده شیمیایی در مغز و روده شما است که بر روحیه، احساسات و افکار شما تأثیر می گذارد.

عوامل خطر سندرم قبل از قاعدگی عبارتند از:

• سابقه افسردگی یا اختلالات خلقی، مانند افسردگی پس از زایمان یا اختلال دو قطبی
• سابقه خانوادگی PMS
• سابقه خانوادگی افسردگی
• خشونت خانگی
• سوء مصرف مواد
• ضربه جسمی
• ضربه روحی

شرایط مرتبط شامل:

• دیسمنوره
• اختلال افسردگی اساسی
• اختلال عاطفی فصلی
• اختلال اضطراب عمومی
• جنون جوانی

علائم PMS

چرخه قاعدگی زنان به طور متوسط 28 روز طول می کشد.

تخمک گذاری، دوره آزاد شدن تخمک از تخمدان ها، در روز 14 چرخه اتفاق می افتد. قاعدگی یا خونریزی در روز 28 چرخه اتفاق می افتد. علائم PMS می تواند از حدود روز 14 شروع شود و تا هفت روز پس از شروع قاعدگی ادامه یابد.

علائم PMS معمولاً خفیف یا متوسط است. طبق مجله American Family Physician، تقریباً 80 درصد زنان یک یا چند علامت را گزارش می کنند که به طور قابل توجهی بر عملکرد روزانه تأثیر نمی گذارد.

بیست تا 32 درصد زنان علائم متوسط تا شدیدی را گزارش می کنند که برخی از جنبه های زندگی را تحت تأثیر قرار می دهد. سه تا 8 درصد PMDD( سندروم پیش ازقاعدگی شدید ) را گزارش می کنند. شدت علائم می تواند بسته به فرد و ماه، متفاوت باشد.

علائم PMS شامل موارد زیر است:

• نفخ شکم
• درد شکم
• سینه های دردناک
• آکنه
• هوس غذایی، مخصوصاً برای شیرینی جات
• یبوست
• اسهال
• سردرد
• حساسیت به نور یا صدا
• خستگی
• تحریک پذیری
• تغییر در الگوی خواب
• اضطراب
• افسردگی
• غمگینی
• طغیان های عاطفی

چه موقع باید به دکتر خود مراجعه کنید

اگر درد جسمی، تغییرات خلقی و سایر علائم در زندگی روزمره شما تأثیر می گذارد یا علائم شما برطرف نمی شود، به پزشک مراجعه کنید.

هنگامی که بیش از یک علامت در چارچوب زمانی صحیح وجود داشته باشد که به اندازه کافی شدید باشد و باعث اختلال شود و در دوران قاعدگی و تخمک گذاری وجود نداشته باشد، این تشخیص مشخص می شود. پزشک شما همچنین باید علل دیگری مانند:

• کم خونی
• آندومتریوز
• بیماری تیرویید
• سندرم روده تحریک پذیر (IBS)
• سندرم خستگی مزمن
• بافت همبند یا بیماری های روماتولوژیک را مورد مطالعه قرار دهند.

پزشک شما ممکن است در مورد هرگونه سابقه افسردگی یا اختلالات خلقی در خانواده شما سوال کند تا مشخص کند که آیا علائم شما نتیجه PMS یا بیماری دیگری است. برخی از بیماری ها مانند IBS، کم کاری تیروئید و بارداری علائمی مشابه PMS دارند.

پزشک شما ممکن است آزمایش هورمون تیروئید را برای اطمینان از عملکرد صحیح غده تیروئید، آزمایش بارداری و احتمالاً معاینه لگن برای بررسی هرگونه مشکلات زنان و زایمان انجام دهد.

یادداشت برداری از علائم خود یکی دیگر از راه های تشخیص ابتلا به سندرم پیش از قاعدگی است. برای ثبت علائم و قاعدگی هر ماه از تقویم استفاده کنید. اگر علائم شما هر ماه تقریباً در همان ساعت شروع شود، احتمالاً سندرم پیش از قاعدگی دلیل اصلی آن است.

کاهش علائم PMS

نمی توانید سندرم پیش از قاعدگی را درمان کنید، اما می توانید برای تسکین علائم خود گام بردارید. اگر شما یک فرم خفیف یا متوسط از سندرم قبل از قاعدگی دارید، گزینه های درمانی عبارتند از:

• نوشیدن مایعات فراوان برای تسکین نفخ شکم
• داشتن یک رژیم غذایی متعادل برای بهبود سلامت و سطح انرژی کلی شما، که به معنای خوردن مقدار زیادی میوه و سبزیجات و کاهش مصرف قند، نمک، کافئین و الکل است.
• مصرف مکمل هایی مانند اسید فولیک، ویتامین B-6، کلسیم و منیزیم برای کاهش گرفتگی عضلات و تغییرات خلقی
• مصرف ویتامین D برای کاهش علائم

• برای کاهش خستگی حداقل هشت ساعت در شب بخوابید
• ورزش برای کاهش نفخ شکم و بهبود سلامت روانی شما
• کاهش استرس، مانند ورزش کردن و مطالعه
• رفتن به درمان شناختی رفتاری که اثبات شده است.

برای تسکین دردهای عضلانی، سردرد و گرفتگی معده می توانید از داروهای ضد درد مانند ایبوپروفن یا آسپرین استفاده کنید. برای جلوگیری از نفخ می توانید یک داروی ادرار آور نیز امتحان کنید. داروها و مکمل ها را فقط طبق دستور پزشک و بعد از صحبت با پزشک خود مصرف کنید.

PMS شدید: اختلال دیسفریک قبل از قاعدگی

علائم شدید PMS نادر است. درصد کمی از زنانی که علائم شدید دارند، اختلال دیسفریک قبل از قاعدگی (PMDD) دارند. PMDD بین 3 تا 8 درصد زنان را تحت تأثیر قرار می دهد.

علائم PMDD ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• افسردگی
• افکار خودکشی
• موارد وحشت زدگی
• اضطراب شدید
• عصبانیت با تغییرات شدید خلقی
• طلسم های گریه
• عدم علاقه به فعالیتهای روزمره
• بیخوابی
• مشکل در فکر یا تمرکز
• پرخوری
• گرفتگی دردناک
• نفخ شکم

علائم PMDD ممکن است به دلیل تغییر در سطح استروژن و پروژسترون ایجاد شود. ارتباطی بین سطح پایین سروتونین و PMDD نیز وجود دارد.

پزشک شما ممکن است موارد زیر را انجام دهد تا سایر مشکلات پزشکی را رد کند:

• معاینه فیزیکی
• شمارش کامل خون
• تست عملکرد کبد

آنها همچنین ممکن است ارزیابی روانپزشکی را توصیه کنند. سابقه شخصی یا خانوادگی افسردگی اساسی، سومصرف مواد، ضربه یا استرس می تواند علائم PMDD را تحریک یا بدتر کند.

درمان PMDD متفاوت است. پزشک شما ممکن است موارد زیر را توصیه کند:

• ورزش روزانه
• مکمل های ویتامین مانند کلسیم، منیزیم و ویتامین B-6
• یک رژیم غذایی بدون کافئین
• مشاوره فردی یا گروهی
• کلاسهای مدیریت استرس
• قرص drospirenone و etinyl estradiol Yaz، که تنها قرص ضد بارداری است که سازمان غذا و دارو برای درمان علائم PMDD تصویب کرده است

اگر علائم PMDD شما هنوز بهبود نیافت، ممکن است پزشک داروی ضد افسردگی جذب مجدد سروتونین (SSRI) به شما بدهد. این دارو سطح سروتونین را در مغز شما افزایش می دهد و نقش بسیاری در تنظیم شیمی مغز دارد که محدود به افسردگی نیست.

پزشک شما همچنین ممکن است رفتار درمانی شناختی را پیشنهاد کند، که نوعی مشاوره است که می تواند به شما کمک کند افکار و احساسات خود را درک کرده و بر اساس آن رفتار خود را تغییر دهید.

نمی توانید از PMS یا PMDD پیشگیری کنید، اما روش های درمانی ذکر شده در بالا می توانند به کاهش شدت و مدت زمان علائم کمک کنند.